Eindelijk tijd gevonden voor een: Nieuw verhaal

Na een heerlijke nachtrust, kregen we een uitgebreid ontbijt bij het guesthouse. Ondertussen genoten we van de onbekende vogelgeluiden. Daarna onze spullen gepakt en zijn op pad gegaan met onze eigen auto. Als eerste zijn we boodschappen gaan doen, even een voorraad inslaan zodat we even vooruit kunnen. Zoals in Nederland vind je hier ook de Spar. De eerste keer in een ander land is het altijd even zoeken, we doen er dan ook wel een tijdje over. De Spar lag dichtbij het strand, dus even een kijkje genomen en natuurlijk het zeewater gevoeld.

Op iOverlander (een superhandige app, waarop heel veel info op staat over oa campings, lodges, wildkampeerplekjes, etc...) vonden we een kampeerplaats op een farm, aan een meer. Nou, dat was een heerlijke plek om lekker bij te komen. We zijn er 3 nachten gebleven, waarvan we de laatste 2 alleen op de plaats hebben gestaan. Tegen de tijd dat het donker werd (en het wordt hier vroeg en echt heel donker) begonnen de kikkers te kwaken, de krekels te tsjirpen en de vogels in het riet lieten zich ook luidkeels horen. Een kakafonie aan geluiden. Gelukkig werd het rustiger toen we ons tentje opzochten. De dagen hebben we gevuld met het herinrichten van de auto, lezen, wandelen. De wandelingen waren uitgezet op de farm en liepen door de bossen, tussen de rietvelden door en zelfs langs een rivier met waterval. De eigenaar van de farm vroeg of we een rondleiding wilde over het bedrijf, nou dat zagen wij wel zitten. We kregen uitleg over de bossen op het landgoed, hoe het proces verloopt van het verbouwen van rietsuiker en andere gewassen die er groeien. We zijn 3 uur in de auto met hem mee geweest. Hij vertelde dat er op het landgoed ongeveer 100 kilometer aan wegen zijn. Het was heel indrukwekkend en we zijn weer wat wijzer geworden.

Om nog lekker te ontspannen op het strand zijn we naar St Lucia gegaan. Dit ligt aan het strand en we hadden er goede berichten over gelezen. Eenmaal op de camping, bleek deze een aardige wandeling van het strand vandaan te zijn. We werden gewaarschuwd voor hippo`s en krokodillen. Wat er niet bij gezegd werd, was dat we op moesten passen voor de muggen. Wat enorm veel muggen zaten daar en gewoon door je broek heen prikken. Echt niet leuk. We zijn `s avonds in de auto gaan zitten, zodat we (na een flinke muggenjacht) rustig konden zitten. We zijn de volgende dag dan ook snel weer verder gegaan.

We zijn op pad gegaan naar Hluhluwe national park. Daar hebben we onze eerste game drive gedaan. Wat is het toch geweldig om oog-in-oog te staan met giraffen, zebra`s, impala`s en andere wilde dieren. Vooral het grote aantal neushoorns was heel opvallend. Die nacht zijn we naar een kleine camping gegaan, net even buiten het park. Hoe geweldig is het om de `volgende ochtend uit je tentje te komen en een giraf zien lopen en een kudde zebra`s en impala`s te zien grazen. Wat is dit genieten. We besloten nog een dag op de camping te blijven en de dag erna vroeg uit de veren te gaan om een 2e gamedrive te gaan doen in een ander gedeelte van het park. Ook nu weer diverse dieren kunnen spotten.

`s Middags was het toch weer tijd voor wat boodschappen, waarna we naar een camping in de buurt zijn gereden. Heel leuk dat de eigenaren van deze camping Nederlands zijn. Leuk om even Nederlands met anderen te praten. Nog even contact gezocht met huis, wat ook weer heel fijn is.

Vanaf deze camping zijn we vertrokken richting The Golden Gate Highlands, wat een prachtig gebergte is dit. Het lijkt net of je in Momument Valley, Oostenrijk en Noorwegen tegelijk rondrijd. Je komt ogen te kort. Onderweg hier naartoe zouden we door het plaatsje Vryheid komen, op de hoofdweg daarnaartoe waren protesten aan de gang (arbeiders tegen werkgevers, met name boeren) waarbij autobanden in brand werden gestoken en veel glas op de weg terecht kwam. Uiteindelijk was de weg hierdoor niet meer toegankelijk en hebben we rechtsom keert gemaakt. Hierdoor een enorm stuk omgereden over onverharde wegen. Wel erg gaaf om te doen, onze 4x4 ervaring en behendigheid groeit met de dag. 

Er zijn hier regelmatig natuur branden waarbij hele stukken land in brand staan. Ook zijn er vaak stukken (gras) land die door de boeren bewust worden aangestoken. Hierdoor kunnen ze natuurbranden een halt toeroepen, immers de natuurbrand kan niet verder waar het land door de boer gecontroleerd is afgebrand (het lijkt de brandweer wel). We zagen al op grote afstand enorme rookwolken en vonden het wel steeds spannender worden of we onze omweg wel voort konden zetten. De brand bleek vlak langs de weg enorm hoog op te laaien, gelukkig was dit een gecontroleerde brand en werd ons middels gebaren duidelijk gemaakt dat we er gewoon langs konden rijden. Je voelt de hitte van het vuur in de auto stralen.

We hebben een nachtje alleen op een camping gestaan in Spioenkop Game Reserve, deze wordt beheert door de overheid. Met ander woorden slecht onderhouden. De centrale gebouwen zien er niet meer uit, op de camp site hadden we wel toiletten en een heerlijke warme douche. Bij het vallen van de schemer kwam er een groep Koedoe's langs, geweldig om te zien. Het bleek een erg koude nacht te worden, met een paar extra fleece dekentjes eigenlijk niet te doen. Direct afgesproken dat we ons winter dekbed en warme kleding uit de kist op de auto tevoorschijn gaan halen zodat we op de kou zijn voorbereid bij een volgende overnachting.

Omdat de weersverwachting voor de komende dagen niet al te best was, kou en veel regen, hebben we een lodge opgezocht in Lesoba. Ook hier waren we weer de enige gasten. Bij aankomst zagen we een paar oude auto's op het terrein staan. De eigenaar zag ons kijken en nodigde ons uit om in een paar loodsen te komen kijken. Zijn zoon vergezelde ons en we hebben onze ogen uitgekeken. Van oude pick-ups tot een VW busje (split screen), deze bleek gevonden in een schuur. Door de toenmalige eigenaar opgestuurd richting Johannesburg voor restauratie. Onderweg is de motor zoek geraakt (TIA=This Is Africa) en daarna bij deze lodge terecht gekomen. Motor is inmiddels weer terecht. 

De zoon vertelde ons dat hij met zijn vader de garage runt, reparatie van landbouw voertuigen en heftrucks. En met zijn moeder een "paar" schapen heeft. Eind van de middag worden de schapen binnengehaald om te voorkomen dat deze worden opgevreten door de Jackhalls. Het was een groot feest, er bleven maar schapen binnen komen met herders. Toen uiteindelijk alle schapen binnen waren kwamen we de zoon weer tegen en zeiden dat een "paar" schapen wel een understatement was. Het waren er zo'n 900!

En toen.....was ik jarig. Zoals elk jaar op 21 September. Ontzettend leuke appjes, berichtjes op facebook en zelfs via Linkedin felicitaties in ontvangst mogen nemen. Fijn om te ontdekken dat zelfs als we zo ver weg zijn er toch nog mensen aan ons denken ;-). We zijn 's ochtends een gebakje gaan eten in het dorpje, brandstof ingeslagen en daarna bij de lodge een mooie wandeling gemaakt de berg op. Bij video's op ons blog zie je het uitzicht dat we hadden vanaf het hoogste punt.

Van de eigenaresse kregen we een heerlijk flesje rode wijn ter ere van mijn verjaardag, deze hebben we bij het kampvuurtje gedronken. Als afsluiting van deze toch al bijzondere dag lukte het zelfs om een groep-whatsapp-video gesprek te voeren met onze kinderen. De één vanaf Terschelling, twee vanuit Griekenland en twee vanuit hun nieuwe fijne thuis te Leiden. Er werd zelfs HBD gezongen, hoe cool is dat? Fijn om de kids weer even te zien en spreken.

Op de achtergrond het huisje (Rondavel) waarin we twee nachtjes hebben geslapen.

We stoppen voor nu even met het vullen van ons Blog, we weten dat er door een aantal volgers halsreikend wordt uitgekeken naar ons nieuwste verhaal. Vandaar dat we dit verhaal nu publiceren en de dagen vanaf 21 September hou je nog even tegoed.

Miranda en Ben