Het eind is in zicht

De eerste dag van de laatste 2 weken in Afrika is een nogal hectische dag. Om te beginnen hebben we een helikopterrondvlucht geboekt over de Okavango delta. Daar kijken we heel erg naar uit. We moeten `s morgens om 7.15 uur al bij het vliegveld zijn. We hebben voor het ritje naar het vliegveld dus maar een taxi gebeld, die ons om 6.45 uur op komt halen. Het Afrikaanse kwart voor 7 is ongeveer een kwartier later dan de onze, dus wij staan vol ongeduld te wachten. Gelukkig is het onderweg niet druk en komen maar iets later op de plaats waar we zijn moeten. Degene die ons opvangt, vraagt om onze paspoorten klaar te houden. Wat, dat is ons niet gezegd. De paspoorten liggen in de auto. Gelukkig is de taxi nog in de buurt, met Ben racet hij heen en weer naar de camping. Ondertussen hoort Miranda dat we een privévlucht hebben. Het is geen probleem wanneer het iets later wordt. Even voor 8 uur is Ben weer terug. Vol spanning in ons lijf lopen we door de controle van het vliegveld naar de helikopter. Het is een kleine helikopter zonder deuren. Na een uitleg over de veiligheid, stappen we in, zetten de koptelefoons op en gaan de lucht in. Wat is dit een geweldige ervaring. We vliegen over de delta, waar dit jaar minder water in staat dan andere jaren. Het water komt vanuit Angola, waar het minder geregend heeft het afgelopen regenseizoen. Eerst vliegen we over allerlei farms, waar momenteel niets groeit door de droogte. Je ziet duidelijk de afzettingen rondom de akkers. Deze zijn bedoelt om de olifanten tegen te houden, maar ja, als de oogst daar is houdt zo'n relatief eenvoudig hekje de olifanten alsnog niet tegen. Gelukkig heeft de regering een regeling in het leven geroepen dat indien de oogst door olifanten wordt opgegeven er een financiële compensatie tegenover staat. Dit is met name bedoelt om de olifant te beschermen tegen de anders gedupeerde boeren. Al snel zien we een kudde olifanten, zij houden niet van het lawaai van de helikopter, dus vliegen we snel verder. Vanuit de lucht zien we impala, gnoes, giraffen, heel veel vogels rondom het water en nijlpaarden in het water. Dan valt ons oog op beweging langs het water. Het zijn 3 otters die een krokodil het water in jagen, deze gast was ongewenst op "hun" eiland. Even later zien we een grote kat lopen. We denken eerst dat het een luipaard is, maar het hoofd is te klein, een cheeta dan. Maar na goed op de foto gekeken te hebben is dat het ook niet. De piloot heeft dit dier nog niet eerder gezien. Later komen we erachter dat het een serval is. Hoe bijzonder en geweldig is dit. De vlucht duurt 3 kwartier, dus er komt al snel een eind aan deze supermooie ervaring. We bellen de taxi, hij is er in 15 minuten. Na een Afrikaans kwartiertje (ruim 50 Europese minuten) komt de taxi eindelijk aan.

We moeten eerst nog boodschappen doen voor een week, want zo lang willen we in de wildernis verblijven. Als eerste gaan we naar Tshaa camp, een lokaal gerunde camping met alleen een wc en een douche. De asfalt weg wordt al snel een zandweg. Het zand stuift in de rondte. O ja, het is warm, dus moeten we veel drinken, hopelijk kunnen we ergens water tanken. Daarnaast kunnen we pas weer diesel tanken wanneer we weer richting de bewoonde wereld gaan, ook weer een uitdaging. 

Bij Tshaa camp liggen de sites ver van elkaar vandaan met een mooi uitzicht op een rivier. We hebben geen idee waar we moeten zijn. We rijden wat heen en weer en vragen het uiteindelijk bij een stilstaande auto. We moeten weer helemaal terug, daar is de receptie, we waren daarstraks net niet ver genoeg het zandweggetje afgereden om de receptie te vinden. Bij de receptie is niemand, er staat wel een ander Nederlands stel. Zij hebben een telefoonnummer, zodat we kunnen bellen. We worden naar een plekje verwezen, maar daar blijkt al een andere groep te staan. Na wat heen en weer bellen, gaan we bij het Nederlandse stel op de site staan. Geen probleem, de plekken zijn zo groot dat er wel 10 auto`s kunnen staan. Het is een heerlijk rustig plekje midden in de natuur. Even bijkomen na de hectiek van de dag. Heerlijk genieten bij een kampvuurtje.

De volgende dag rijden we door het gebied rondom Khwai. Een heel klein dorpje tussen de parken Moremi en Chobe. Om deze parken staan geen hekken, dus het wild kan overal rondlopen. Al heel snel zien we een grote groep wilde honden. Deze dieren hebben we 1 keer eerder gezien, maar nu is het echt een grote groep met ook wat jongen erbij. Ze liggen met elkaar in de schaduw van een grote boom. Wanneer we langs de rivier rijden zien we veel olifanten, impala`s en waterbucks op zoek naar verkoeling. Net als de vorige keer dat we hier waren, gaan we op zoek naar een man in Khwai die eventueel voor extra diesel kan zorgen. We vinden de man niet, maar wel iemand met telefoonnummers. Gek genoeg is er op sommige plekken prima bereik, dus sturen we naar alle nummers een bericht dat we op zoek zijn naar diesel. Eerst gaan we naar Hippo pools camp om daar 2 nachten te verblijven. Het is een nieuwe camping, waardoor de navigatie niet de juiste route aangeeft. Uiteindelijk zien we bordjes die de correcte weg aangeven. Ook hier staan we ver van de andere plekken vandaan. Ook de douche en toilet zijn ver gelegen. Gelukkig is er wel een kraan redelijk in de buurt. Met de auto rijden we naar de douche om het stof en zweet af te spoelen. Wanneer het donker wordt zoeken we wel een naastgelegen bosje op. Je kampeert letterlijk tussen het wild en kan dus niet zomaar naar het toiletgebouwtje lopen. Vanaf het plekje hebben we zicht op de rivier met nijlpaarden. Olifanten komen van verschillende kanten om hun dorst te lessen. Overdag doen we niet veel, wat lezen, foto`s uitzoeken, spelletje, auto `stofvrij` maken. Ondertussen krijgen we bericht van de dieselman, dat hij diesel heeft. Dat is fijn, dan kunnen we een gamedrive doen door het Moremi np. Aan het eind van die dag kunnen we de diesel ophalen. 

We rijden door Moremi, langs het water, waar we heel veel dieren zien. In de middag zoeken we een plekje in de schaduw met uitzicht op een groep olifanten. Het is echt heel erg warm in de auto. We schrikken op wanneer er een olifant dicht langs de auto loopt op weg naar het water. Ook de wrattenzwijnen en vervetaapjes zijn op weg naar een slokje water. We hebben nu al zoveel game gezien het afgelopen half jaar, maar we kunnen er nog steeds volop van genieten.

Op weg naar Khwai Safari grounds voor de volgende 2 nachten rijden we langs de winkel voor de diesel, helaas is er niemand. Met het kleine beetje bereik sturen we een berichtje op welke campsite we staan en dat we later terugkomen voor de diesel. Gelukkig krijgen we vrij snel bericht terug dat de man nog in Maun is en dat hij `s avonds langskomt met de diesel. Ook deze keer staan we op een prachtig plekje langs het water. Het toilet is deze keer gelukkig wel iets dichterbij. `s Avonds wordt het almaar later, maar geen dieselman te zien. We appen dat we gaan slapen en dat we de volgende dag wel langskomen. We krijgen bericht terug dat hij de volgende dag de brandstof komt brengen. De volgende morgen zijn we al vroeg op, we worden om 7 uur opgehaald voor een tochtje op een mokoro. Een originele mokoro is een bootje gemaakt uit 1 boomstam. Deze is echter van kunststof, omdat vanuit de overheid is geregeld dat het type boom waarvan deze bootjes gemaakt werden een beschermde soort is geworden. Volgens onze gids worden er hoge boetes uitgedeeld indien men toch een bootje van dit hout maakt. We zitten achter elkaar in het bootje, de gids op de achterkant met een lange stok. Hij boomt ons rustig door het kabbelende water. Hij wijst ons op verschillende vogels en planten. We krijgen zelfs wat van de waterlelie te proeven. Het is een heerlijk, rustgevend tochtje. We horen het kabbelende water en de vogels om ons heen. Tijdens onze terugtocht steekt er een kudde olifanten het water over, een prachtig gezicht vanaf het bootje. We zien ontzettend veel olifanten in Botswana. We hebben gehoord dat 60% van alle Afrikaanse olifanten in Botswana leeft. Er zijn meer olifanten dan inwoners. Bij terugkomst staat de dieselman al op ons te wachten. Met behulp van een geïmproviseerde trechter (frisdrankfles opgesneden) worden er 2x20ltr jerrycans diesel in de tank leeggegoten, uitdaging brandstof is opgelost.

De rest van de dag doen we wat was en klusjes. De dag erna gaan we Chobe np in, overnachten daar 1 nacht in het midden van het park en rijden dan door naar Kasane, de bewoonde wereld weer in. Het eerste gedeelte is een lange zandweg, waar we veel giraffen zien. Ook komen we 2 keer een groepje leeuwen tegen. In het midden van het park zijn meerdere kleine weggetjes. Het hele landschap is droog en dor, geen enkel dier heeft zin om daar te overleven. We gaan op zoek naar een waterhole. De kans dat daar dieren zijn is een heel wat groter. En ja hoor er staat een grote kudde olifanten en eromheen staan impala`s hun beurt af te wachten. We zetten de auto aan de kant en nemen er een bakkie koffie bij. Ineens zien we beweging van bruine dieren vanuit onze ooghoeken. Wanneer we nog eens goed kijken zien we dat het een troep leeuwen is. We rijden dichterbij en zien 3 vrouwtjes met 5 jongen en even verderop een mannetje liggen in de schaduw. Zo zien we maar zelden leeuwen en nu al de 3e keer op 1 dag. Uiteraard vermaken we ons nog een tijdje met het kijken naar deze leeuwen, vooral de kleintjes maken het leuk om naar te kijken. Het wordt voor ons lunchtijd, dus we besluiten naar de campsite te gaan en daar wat te eten en te relaxen. Later op de middag gaan we dan nog een rondje rijden. We komen op een hele zanderige camping, deze keer met helder water. Het water bij de vorige campings was bruinig van het roest. We kunnen de drinkwatertank weer vullen, ook deze uitdaging is opgelost. Om 4 uur gaan we weer op pad. Eerst naar een waterhole dichtbij de campsite, waar we een groep giraffen vinden. Altijd een mooi gezicht om te zien hoe ze moeten bukken om te drinken. Daarna rijden we met een ommetje terug naar dezelfde waterhole als die ochtend. Er zijn nog meer leeuwen bijgekomen. We zien 2 volwassen mannetjes en wat jonge mannetjes bij een half opgegeten prooi liggen. Ook zijn er meer vrouwtjes, zij gaan met de kleintjes naar de waterhole om te drinken. Weer een heel bijzonder moment. Voordat het donker is willen we weer terug zijn op ons plekje. We rijden eerst nog langs de douche voor een opfrisbeurt, waarna we de tent uitklappen, vuur en eten maken. `s Nachts horen we regelmatig het gebrul van leeuwen en het gehuil van hyena`s. `s Morgens rijden we weer naar de waterhole in de hoop dat de leeuwen er nog zijn. Ja hoor, ze zijn er nog. De moeders letten op de kleintjes, terwijl de mannetjes liggen uit te buiken. Rustig aan rijden we dit gedeelte van het park uit.

Bij de Chobe rivier ligt nog een gedeelte van dit park. De entrees liggen op ruim 2 uur rijden van elkaar. We twijfelen nog heel even of we dit gedeelte van het park nog zullen rijden, we hebben al zoveel dieren gezien. Toch gaan we het doen. Nou, daar hebben we geen spijt van. Zodra we in de buurt van de rivier komen zien we enorm veel zebra`s en impala`s. Rondom al het water scharrelen wrattenzwijnen en heel veel verschillende soorten vogels rond. Zo indrukwekkend veel. Ook zien we geregeld grote kuddes kudu`s lopen. Deze dieren lopen in groepjes van mannetjes of van vrouwtjes met jongen. Het zijn prachtige dieren. Na een flink aantal kilometers ons verbaasd te hebben over de hoeveelheid dieren, zien we een kudde olifanten van meer dan 50 stuks in alle soorten en maten. We maken een bocht en weer staan er olifanten. Ook giraffen komen we zeer geregeld tegen. Iedere keer wanneer we een bocht omgaan zien we nieuwe kuddes. Het is overweldigend zoveel dieren we tegengekomen zijn. Zo bizar. We zijn er van overtuigd dat we tijdens onze hele reis bij elkaar nog niet zoveel olifanten en impala`s hebben gezien dan tijdens deze middag. We hebben geprobeerd wat foto`s te maken, maar de enorme weidsheid en grote hoeveelheid dieren valt niet goed op beeld vast te leggen. Dit moet je gewoon met eigen ogen waarnemen. De filmpjes geven een iets beter beeld. Er is de afgelopen weken heel veel smog ontstaan, door stof en rook. Hierdoor ontstaat er een wat heiig effect. Wanneer de zon opkomt duurt het tot na 8 uur voordat we de warmte van de zon voelen. Op zich niet heel erg, het is al warm genoeg.

Aan het eind van de middag komen we bij een camping in Kasane. Ze hebben precies nog 1 plekje vrij voor 2 nachten. Dat is heel fijn. We zetten ons kamp op, nemen een lekkere douche en lopen naar het restaurant om een hapje te eten. Het is een grote camping met relatief kleine plekken. We staan vrij dicht op andere campinggasten. Eigenlijk zoals we dit in Europa gewend zijn. Dit in tegenstelling tot de meeste andere campings, waar je soms de andere gasten niet eens kunt zien, waar je in Europa dezelfde ruimte moet delen met 5 of 6 andere caravans/tenten. We moeten echt even een dagje bijkomen van alle indrukken die we de afgelopen dagen gehad hebben. Er is een supermarkt dichtbij, dus daar lopen we langs voor wat hoognodige zaken. Terug op de camping spreken we andere reizigers en wisselen informatie uit.

In de middag rijden we de grens over en zijn weer in Zambia, waar we de auto in Lusaka achter gaan laten. Onze laatste week in Afrika is inmiddels aangebroken, dus moeten we zelfs een planning gaan maken. We willen de auto natuurlijk goed achterlaten, dus een paar dagen voor we weg gaan staat er een afspraak bij de garage in Lusaka gepland voor groot onderhoud en inspectie. We hebben nog een paar dagen om nog wat van Zambia te zien. We gaan richting de Lower Zambezi. Hier is een nationaal park, daar hebben we eigenlijk geen behoefte meer aan. We zoeken 2 verschillende campings op langs de Zambezi rivier, waar we nog even kunnen genieten van het geluid van de nijlpaarden en olifanten. Op de laatste camping ook zeker van de geluiden van de leeuwen, hyena`s en vooral ook de kikkers. We nemen een duik in het zwembad en in onze boeken. Het opkomen van de maan is prachtig deze dagen. Op de 31e zijn we nog even online aanwezig bij de diploma uitreiking van Wouter. Jammer dat dit niet een weekje later was, maar wel heel fijn dat we er op deze manier toch een beetje bij konden zijn.

Op de weg naar Lusaka hebben we nog een laatste camping gezien, waar we nog even kunnen genieten van de rust en natuur. Helaas blijkt de camping gesloten te zijn. We vinden nog een andere camping, deze blijkt bij een soort vermaak centrum om een groot meer te zijn. Het is weekend en dus het is een drukte van belang. Er wordt gezwommen, gevaren, muziek gemaakt en er wordt vooral veel vlees op diverse braais klaargemaakt. Gelukkig wordt het vanaf 6 uur rustiger. Er wordt een kampvuur voor ons gemaakt, waar we met een Amerikaans stel ervaringen uitwisselen. Zij trekken al fietsend de wereld rond. De volgende ochtend rijden we naar Lusaka voor boodschappen. We kopen een extra tas, zodat alle spullen die we mee naar huis willen nemen ook daadwerkelijk mee kunnen. Dan door naar de bed & breakfast Lukasa, waar we deze reis al 2 keer eerder zijn geweest. In de tuin klappen we de tent uit, hangen de hangmat tussen de bomen. We doen nog even een middag niets. Op maandag gaat de auto naar de garage voor groot onderhoud en een laatste inspectie. We halen de kisten er vast uit, zodat ze schoongemaakt kunnen worden. Ook de laatste dagen staat in zo in het teken van, het komt zoals het komt. We pakken er nog maar een boek bij, genieten van de Afrikaanse zon, koelen af in het zwembad. Zo verkeerd is het niet. Morgen aan het eind van de dag gaan we naar het vliegveld voor de thuisreis. We hebben zin om onze kinderen weer te zien en te knuffelen. En natuurlijk de moeders, familie, vrienden, collega`s en anderen. We gaan proberen het relaxte gevoel vast te houden, ben benieuwd hoe lang dat gaat lukken. En natuurlijk nieuwe plannen maken, het reizen smaakt naar meer.