Back in Botswana, and we love it!

De weg naar de grens met Botswana is inderdaad niet heel best. Grote delen zigzaggen we over de weg om potholes te vermijden. We hobbelen flink wanneer het omzeilen niet mogelijk is. Gelukkig zijn er ook gladde stukken asfalt, waar we dan even van genieten, zo lang als dat het duurt. Dicht bij de grens overnachten we bij een school. Een vrouw is deze school gestart en probeert nu via een campsite wat inkomsten te genereren. De school bied onderwijs aan leerlingen die geen geld hebben om naar een school van de overheid te gaan. Het onderwijs is dus gratis en de kids genieten ook tijdens de lunch van een maaltijd. Vaak de enige die ze op een dag krijgen. Het lijkt veel op het project van Mary in Mombasa. Ze is heel enthousiast over haar project en heeft allerlei plannen. Haar campsite is pas een maand open en heeft al heel wat gasten mogen ontvangen. Haar eerstvolgende uitdaging is een douche en wc voor de campinggasten. Nu is er een pit-toilet (wc met een gat in de grond) en een hokje waar je jezelf met een emmer water kunt wassen. Het geheel is geverfd met paarse verf en bekleed met tegels en schrootjes. Dat ziet er op zicht al heel wat beter uit dan we wel eens eerder tegengekomen zijn. `s Avonds bakken we zelf chipsies, het is tenslotte zaterdag.

De grensovergang naar Botswana verloopt redelijk snel. Jammer genoeg kwam er net een bus vol toeristen voor ons het grensgebouw in, dat zorgde natuurlijk voor een wachtrij bij de verschillende loketten. Het betalen van de roadtax kon met een kaart, helaas werkt geen van de pin-apparaten goed. We moeten naar het andere gebouw (waar je van Botswana naar Zambia gaat), waar we gelukkig wel met onze kaart kunnen betalen. We hadden nog wat Botswaanse Pula van ons vorige bezoek aan dit prachtige land, maar niet genoeg voor deze rekening. We rijden naar Kasane om wat contanten uit de ATM te halen, boodschappen te doen en een nieuwe sim kaart te kopen. Helaas is het zondag, dus de winkel waar we moeten zijn is dicht. In Kasane is een Westers aandoend restaurantje waar we op het terras, een heerlijke cappuccino kunnen drinken. Dat is lang geleden! We bestellen er ook maar direct een lekkere lunch bij. 

Na een overnachting op de camping waar we in november ook geweest zijn, hebben we een relaxte ochtend. De middag hebben we een riviercruise gepland op de Chobe rivier.  We hebben van verschillende mensen gehoord en ook gelezen dat dit iets is wat je niet mag missen. Met een safari auto van de campsite worden we naar de boot gebracht. De boot komt vol met Nederlanders te zitten, wat een toeval. De sunset cruise is inderdaad geweldig. We zien heel veel olifanten langs de kant staan. Ook zijn er olifanten die de rivier overzwemmen om bij een eiland te komen waar het gras natuurlijk groener is. Heel schattig om het minislurfje van een baby- olifant net boven water te zien komen. Het is een prachtig gezicht. Natuurlijk zien we ook krokodillen en nijlpaarden in het water. Langs de kant verschillende soorten vogels, antilopen, buffels en giraffen. Uiteindelijk gaat de zon onder met op de voorgrond een olifant en buffels. Wat een magisch moment.

We gaan op zoek naar een simkaart. Met een taxi zijn we snel weer in Kasane. We komen nog wat leuke kraampjes tegen met Afrikaanse prullaria, altijd leuk om even te snuffelen. We lunchen op het gezellige terras van 2 dagen geleden. Ook deze keer smaakt het allemaal heerlijk. Het is nu echt tijd om door te trekken. We rijden naar Elephant sands. Het is een lodge/camping en de naam zegt het al. Er zijn heel veel olifanten en er is heel veel zand. Tussen de huisjes en de campsite is een waterhole. Deze bevat in het dry-season waar we ons nu in bevinden bijna geen water. Gelukkig is er wel een waterleiding aangelegd welke een opening heeft waar het water uitstroomt, dit vormt een modderbad. De olifanten uit de omgeving weten ervan en lessen hun dorst om beurten of soms met vier slurven tegelijk bij de uitstroom opening. De hele dag door is het een komen en gaan van olifanten, met name mannetjes komen langs. Ze lopen op nog geen 10 meter van onze auto voorbij. Je merkt dat ze gewend zijn aan de mensen die hier verblijven en trekken zich er dan ook niets van aan. Op veel momenten staan er wel meer dan 20 olifanten rond de watertap. Je kunt je voorstellen dat het een heel gedrang is om iedereen van water te voorzien. Er wordt dan ook heel wat af geduwd. We horen regelmatig het getrompetter of gebrul van een olifant die gedwongen wordt plaats te maken. Tussendoor nemen de olifanten een heerlijk modderbad. Wanneer we aankomen is het tijd voor een boterham. We dekken de tafel en gaan eten. We zijn nog niet halverwege onze maaltijd of er staan ineens 4 paarden rondom de tafel, ze willen een hapje mee-eten. Dit vinden wij echter niet een heel goed plan en proberen de paarden af te leiden. Ze blijken heel vastberaden en blijven rondom ons heen dralen, waarop we besluiten alle etenswaren in de auto te zetten. Dit weerhoudt ze er niet van ook een kijkje in de keuken te komen nemen. Nou, daar zijn we niet van gediend. Gelukkig komen er andere mensen aan, dus als blijkt dat er bij ons niets te halen valt, gaan ze verder bij de new arrivals op zoek naar eten. In de loop van de tijd hebben we steeds meer in de gaten hoe we ze op afstand kunnen houden. Ze lopen ook nog al eens een heel eind weg, heel fijn, zo kunnen wij de olifanten verder observeren. We blijven hier 2 nachten om van dit olifanten schouwspel te kunnen genieten.

Voor we weer verder trekken doen we eerst in Nata boodschappen en vullen de diesel weer aan. We gaan naar Kubu island. Dit eiland is alleen een eiland in het regenseizoen. Nu het droog is, is er geen water in de verre omtrek te zien. Het `meer` wordt dan een pan genoemd. Op het eiland zijn er plekjes waar je kunt kamperen met alleen een pit-toilet (soort Dixie hokjes) in de buurt.  We kunnen hier met een gerust hart rondlopen, want hier leven geen wilde dieren. Er staan heel veel baobabs en er zijn rotsen waar je op kunt klimmen om zo uit te kijken over dit weidse bijzondere landschap. Het bodemzand is bijna wit, de lucht strakblauw wat een mooi contrast geeft. Het is er erg droog. We hebben gelezen dat de vogels die er leven een beetje water wel kunnen waarderen. We zetten een bord water neer en in een mum van tijd zitten er verschillende vogeltjes te genieten van het water, heel leuk om te zien. Rond een uur of 6 is de zonsondergang er weer en ook hier geeft dat weer een spectaculair uitzicht. Het is ook het moment om een vuurtje te maken, want het koelt behoorlijk af. Wat ons iedere keer weer verbaasd, is dat de maan zoveel licht kan geven. We hebben geen lamp nodig om de omgeving te zien.  De volgende ochtend gaan we weer verder en rijden kilometers lang over de witte bodem van de Sua pan. 

De komende 2 nachten verblijven we op een campsite met een heel erg Westers aandoend toiletgebouw. Helemaal betegeld met schone en goedwerkende douches en toiletten. We hebben weer een huishoudelijk dagje met was en schoonmaak. Er ligt een vijver achter ons plekje, waar eenden in zwemmen. Af en toe houden ze ons gezelschap. De 1e nacht is het een wat warmere avond en horen we de kikkers luid kwaken. De volgende dag is het bewolkt en winderig, het voelt niet zo lekker aan. De avond is ook wat kouder, waardoor de kikkers stilletjes een warmer plekje opzoeken. De komende dagen is het `s morgens bewolkt en gaat `s middags de zon schijnen. Het wordt niet heel veel warmer dan 20 graden. De avonden koelen af, soms tot 4 graden. Het is fijn dat we meestal een vuurtje kunnen maken, waarna we op tijd ons bed in duiken. Het is hier dus echt winter. Dit zien we ook terug in de natuur. De meeste bomen zijn kaal door de droogte, De kleinere dieren zoals gekko`s en hagedissen laten zich niet zo heel vaak zien.

Gelukkig zien we nog een heleboel andere dieren. Zoals in het Khama Rhino sanctuary, een park waar de neushoorns onder bescherming van anti-pooching unit kunnen leven. Ondanks dat hoorden we dat er in de afgelopen week toch stropers aan het werk zijn geweest en een neushoorn hebben neergeschoten. Het park is vrij klein en naast de neushoorns leven er onder andere ook zebra`s, kudu`s, impala`s, elandantilopen en gnoes. Bij de eerste waterhole zien we al direct 2 neushoorns staan. Bij de volgende waterhole is een grote groep gieren te zien. Bij een derde waterhole is een vogelkijkplaats gemaakt. Vanuit een hok kunnen we de vogels bij het water bekijken. Zo af en toe komt er een zebra of impala een slokje water drinken. We zijn weer bij de 1e waterhole beland en zien daar heel veel verschillende dieren bij elkaar staan. De 2 neushoorns zijn er nog en er komt zelfs een 3e bij. We blijven een hele tijd dit bijzondere tafereel bekijken. In dit park is ook een campsite, heel leuk want dan kunnen we de volgende ochtend nog een rondje door het park rijden. Wanneer we op een campsite staan komen er regelmatig nieuwsgierige en/of hongerige dieren bij onze tafel staan. Naast de honden, katten, vogels, bavianen, vervet aapjes en paarden, hebben we nu een heel nieuwsgierig eekhoorntje op jacht naar wat te knagen. Hij is zo brutaal dat hij op onze voeten komt zitten. De volgende ochtend zien we geen neushoorns, maar wel stoeiende zebra`s en er komt zelfs een oryx langs bij de waterhole. Wanneer we staan te kijken komt er een vrachtwagen vol kinderen in uniform langs. De achterbak staat helemaal vol, waarschijnlijk een schoolreisje. Wat een verschil met de schoolreisjes in Nederland waarbij de kinderen allemaal een eigen plekje hebben in de bus.

Na een picknick in het park rijden we naar een afgelegen farm in de buurt van Palapye. Hier kunnen allerlei activiteiten gedaan worden. We zijn echter de enige bezoekers en hebben dus het rijk alleen. Er is een Khotla met een vuurplaats. Een khotla is een half met hout afgeschermde plaats, waar door de lokale mensen bijeenkomsten worden gehouden en vooral veel met elkaar gepraat wordt. Wij zitten er beschut tegen de wind en kunnen er vuur maken. Naast het terrein is er een wandelroute uitgezet met allerlei stops. In een boekje staat er uitleg over de verschillende bomen en hoe ze traditioneel gebruikt worden. Ook staat er informatie over de verschillende holen van stekelvarkens, aardvarkens en hyena`s beschreven. Voor het holencomplex van een flinke familie stekelvarken zien we heel veel stekels liggen. De dieren laten zich niet zien, want het zijn allemaal nachtdieren. 

Tijdens zonsondergang komt de eigenaar van de campsite met een bijzondere sundowner langs. Hij heeft 4 flessen met lokaal gemaakte drankjes bij zich en een bakje met een snack. Hij vertelt over de gebruiken van de drankjes en natuurlijk mogen we ze allemaal proeven: gemberbier, sorghum bier, maisdrank en een wijn van een bepaalde bes. Het zijn allemaal prima drankjes en nee, ondanks de namen zit er niet overal alcohol in. Ook mogen we van de snack proeven. Het blijken gedroogde en gezouten wormen te zijn. Ben ziet dit niet zitten, maar Miranda proeft heldhaftig een worm. Het is een prima knapperige harde koek.
`s Avonds worden we opgehaald door de zoon van de eigenaar voor een tour over de farm. Ze hebben er verschillende dierverblijven gebouwd en houden hier nachtdieren die ze in de omgeving gevonden hebben of naar hen zijn toegebracht. Er zijn onder andere stekelvarkens, bushbabies (heel schattig), een grote hagedis, stinkdier, serval katten en 2 slangen. Allemaal dieren die je niet zo snel in het donker kunt zien. Bushbabies hebben we wel een aantal keren eerder gehoord, maar nog maar 1x gezien door met een zaklamp op ze te schijnen. Helaas hebben we ze niet op de foto kunnen zetten.

Na een frisse nacht rijden we naar de Goo-Moremi kloof. Het is ongeveer 1,5 uur rijden op een mooie gladde asfaltweg. We mogen de kloof alleen in onder begeleiding van een gids. De kloof is smal en er stroomt een klein riviertje doorheen. Bovenin de kloof ontspringt deze stroom en onderaan verdwijnt deze weer onder de grond. Doordat hier water is, zijn er ook groene planten, wat een vreemd gezicht is aangezien het overal droog en dor is. We klauteren over de stenen door de kloof en komen 3 kleine watervallen tegen. Hoger gelegen zijn nog 2 grotere watervallen, hier mogen we momenteel niet naartoe omdat daar gieren aan het broeden zijn. Dit blijkt één van de twee grote kolonie plekken in Botswana te zijn voor deze grote gieren. We overnachten bij de camping in de buurt van de kloof. Die avond is er een behoorlijke onrust onder de bavianen, je hoort bijna continu het geblaf van deze dieren. Wanneer de rust is weergekeerd beginnen de bushbabies met hun krijsen, het lijkt soms op baby gehuil.

De  volgende stop is in Gaborone, de hoofdstad van Botswana. We besluiten een hotelletje op te zoeken om een avondje niet in de kou te hoeven zitten. 

De afgelopen tijd hebben we een keer goede wifi gehad en nieuwe video`s kunnen uploaden, veel kijkplezier!