Onthaasten, onthaasten .....

Voor Zambia hebben we eigenlijk nog niet echt gepland waar we naartoe willen gaan. We hebben wel gehoord dat een aantal nationaal parken niet meer goed bereikbaar zijn door de modderige paden als gevolg van de regen. We rijden dan ook niet richting het westen, maar richting het oosten. We besluiten eerst naar het Kariba lake te gaan, naar de Lotri bay. Het is een behoorlijk eind rijden, dus overnachten we halverwege bij een grote farm. Het is daar heerlijk rustig en we kunnen weer eens een wandeling maken. Terug op de campsite zien we bekenden, de Duitse buren uit Maun. Hoe toevallig is dat. Het wereldje van de Overlanders is klein, echter groot genoeg om elkaar vaker tegen te komen.

Het vervolg van onze route na deze overnachting richting het Kariba lake verloopt prima. Het is erg druk met (zware) vrachtwagens. Het landschap in Zambia is echt anders dan in Botswana. Het is heel groen en bergachtig. De vrachtwagens komen vaak moeizaam de steile berg wegen op. Er staan geregeld vachtwagens langs de kant, die zijn uitgevallen. Bij 1 vrachtwagen lag zelfs de versnellingsbak op het asfalt, waarschijnlijk in afwachting van een nieuwe koppeling om daarna zijn reis te kunnen hervatten. We moeten ook rekening houden met alle potholes. Sommige stukken gaat het prima, dan weer zitten er flinke gaten in het asfalt. Ook kan het zijn dat de zijkanten van het asfalt afgebrokkeld zijn. De laatste 25 kilometer rijden we onverhard, tussen de bossen en kleine dorpjes door.

Bij het Lotri bay aangekomen, krijgen we een plekje op de campsite aangewezen met uitzicht op het meer. Het is een uitloper van het Kariba lake. Heerlijk om weer aan het water te staan. We zien lokale vissers met hun kleine ranke bootjes bezig op het water. Uren zijn ze in de weer voor het vangen van een paar vissen. Het is weer een relaxte plek. We hebben de hele campsite voor onszelf. Aan het eind van de middag zien we zebra`s lopen langs het water. Ze komen ook naar de campsite en grazen pal naast de auto. Ze storen zich niet aan ons. Midden in de nacht worden we wakker van de grazende zebra`s naast onze tent. Geweldig toch! Van de eigenaresse horen we dat de zebra`s, samen met impala`s en sabelantilopen geherintroduceerd zijn op het landgoed van zo'n 250km2. In de toekomst gaan ze meer dieren uitzetten. De populaties van de huidige dieren zijn al behoorlijk gegroeid over de afgelopen jaren.

De beheerdster van de campsite komt op haar Quad aanrijden, hondje in een doos achterop. Erg grappig. Zij vertelt ons over de mogelijke activiteiten en zorgt dat er een kayak voor ons wordt klaargelegd. Daar maken we natuurlijk graag gebruik van. Ook kunnen we er een zeilbootje huren. Daar het zeilen toch een beetje in ons bloed zit en we de komende zomer weinig op onze boot zullen zijn reserveren we direct een zeilbootje voor die middag. De jongens komen het bootje slepend brengen en samen tuigen we het op. Daarna heerlijk een paar uurtjes zeilen. Het is wel weer even wennen op zo`n klein bootje, al gauw hebben we de smaak te pakken. De wind is precies goed. We krijgen wel een chaperonne mee. Een motorbootje van de campsite vaart op afstand mee, want stel dat we overboord vallen, dan komen ze ons redden. We hebben alle hoeken van de baai verkend. De wind valt weg, dus we zeilen met het laatste zuchtje wind terug naar de kant. Dat was een heerlijk dagje watersporten. Tijdens het koken begint het ineens te regenen. Op een kleine afstand staat een flink afdak voor groeps evenementen. We zijn zo brutaal om daar onze spulletjes naartoe te verhuizen en aan de night guard te vragen of hij het licht aan kan doen. We koken en eten heerlijk geïmproviseerd onder deze overkapping. Na het eten is het al weer snel droog, zodat we bij onze auto een vuurtje kunnen maken. Dit is niet nodig om op te warmen, het is hier immers erg warm, ook `s avonds nog. Het vuur zorgt altijd (vinden wij) voor een fijne sfeer. Wat echt heel fijn is, er zijn hier geen muggen. Hoe dat mogelijk is kunnen we niet verklaren, we genieten er echter wel van. We kunnen nu lekker in onze korte broek en T-shirt bij het vuur zitten.

De volgende ochtend gaan we op tijd op pad voor een hike de heuvel op die achter de campsite ligt. Het is al aardig warm, binnen de kortste keren druipt het zweet van onze voorhoofden en vertoont onze kleding de eerste tekenen van overtollig lichaamsvocht dat dringend naar buiten wil om onze lijven te verkoelen. Bovenaan hebben we een prachtig uitzicht over het Kariba lake. Het is een stuwmeer. De bomen die er ooit groeiden zie je nog kaal boven het water uitsteken. Een beetje luguber gezicht. We hebben nog een stuk over de heuvelrug gelopen. Tegen lunchtijd zijn we weer terug bij de auto. Het plan was om die middag een sunset-cruise over het grote meer te maken. Ineens begint het echter enorm te waaien en de donkere luchten zien we om ons heen verschijnen met bijbehorende lichtflitsen en donders. Aan de overkant van de baai zien we de regen met bakken tegelijk naar beneden komen. De cruise wordt, heel terecht, netjes bij ons afgezegd. Dan duiken we nog maar eens lekker in onze boeken. Ondanks al die donkere luchten blijft het aan onze kant van het meer droog en gaat de enorme wind vrij snel weer liggen.

Voor we de volgende ochtend vertrekken, gaan we nog even op zoek naar de sabelantilopen. Deze hebben we nog helemaal niet gezien. De beheerster rijdt voor ons uit op haar Quad met haar hondje uiteraard weer trouw achterop. Via de bijvoer plaats rijden we richting de gate. Uiteindelijk vinden we er 1, deze laat zich niet heel goed zien. De sabelantilopen zijn kennelijk wat schuwer dan de zebra's. 

Voordat we bij de campsite zijn, doen we boodschappen en lunchen bij een Marokkaans restaurant. Dat was weer eens wat anders. We checken in bij Lukasa,  campsite/bed&breakfast. Deze campsite is van een Nederlands stel. Er staat een Nederlands sprekend Duits stel op de site. We komen direct al aan de praat. `s Avonds eten we met andere gasten aan een grote tafel lasagne. Dat smaakt goed, dat is iets wat we, bij gebrek aan het hebben van een oven in onze auto, natuurlijk zelf niet kunnen maken.

Het leven bij Lukasa bevalt ons prima, we besluiten hier wat langer te blijven om tot rust te komen. Het verschil tussen vakantie en reizen begint ons nu duidelijk te worden. We hangen wat rond bij de B&B en onthaasten nog verder. Er is een fantastische veranda, grote tuin, veel gezelschap om mee te kletsen, eten en drinken. We helpen met het aanbrengen van de diverse kerst decoraties en versieren de boom, kijken een kerstfilm. We hebben onze boeken, kunnen met het thuisfront bellen, lopen iedere dag (tussen de buien door) een stuk in de buurt. We verdiepen ons in de benodigde visa voor de volgende landen en vragen deze alvast aan. TIA (This Is Africa), onthaasten, onthaasten, etc....

Wij wensen iedereen hele fijne feestdagen toe en een mooi, gezond en avontuurlijk 2023!!